4 Nisan 2010 Pazar

ÖZLEYEN/YAHYA KEMAL BEYATLI



Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde

Sen nerdesin ey sevgili yaz günleri nerde

Dağlar ağarırken konuşmuştuk tepelerde

Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde


Akşam ,güneş artık deniz ufkunda silindi

Hulya gibi yalnız gezinenler köye indi

Ben kaldım,uzaklarda günün sesleri dindi

Gönlümde,hayalet gibi,ben kaldım o yerde

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder